21 juni
Vakantie, het is zover, we gaan naar Noorwegen!
Vandaag vertrekken we, de wekker op zeven uur, we worden om half acht wakker en als we vertrekken is het negen uur geweest.
De eerste tussenstop is voor een bak koffie bij Nelleke haar ouders in Bolsward, na deze “tankstop” rijden we door naar Duitsland. De eerste 203 kilometer gaan zonder problemen, tot op de A31 bij Leer.
Daar rijden we een file in en moet er snelheid geminderd worden. Een achterop komende Duitser heeft dat niet in de gaten, wil ons inhalen maar ziet te laat dat dat niet gaat, wijkt remmend uit naar rechts, om daar in de greppel te belanden nadat hij de rechter achterbumper en de rechter achterhoek van de camper geraakt heeft.
Daar gaat onze vakantie denk je wanneer je een auto met gierende remmen achter de camper weg ziet schieten en de klap hoort…..
Gelukkig kan de schade aan de camper met Ducktape zodanig hersteld worden, dat wij onze reis kunnen voortzetten, dit nadat er gegevens uitgewisseld zijn, en de politie rapport heeft opgemaakt.
Verder richting Hamburg , in wisselvallig weer, zo zon, zo weer een flinke bui.
In Hamburg sluiten we netjes aan in de file om onder de Elbe door te rijden. Na zo’n drie kwartier file kunnen we weer verder, richting Denemarken.
Onderweg nog even wat eten, een schnitzel, nou schnitzel is eigenlijk te veel eer…maar goed de magen zijn gevuld.
Omdat deze dag toch niet meer stuk kan, rijden we maar door tot we het echt zat zijn, zodat we zondag nog maar een klein stukje moeten rijden tot Hirtshals.
Voor Kolding zijn we het zat, daar zoeken we een camperplek en vinden die bij de haven. Ook daar heeft de automatisering zijn intrede gedaan, na het lezen van de Deense handleiding lukt het eindelijk om te betalen voor ons plekje.
22 juni
Geen wekker vandaag, we zijn wel op tijd wakker. Na het ontbijt wordt de camper gestart en rijden we richting Hirtshals. Het is mooi weer, veel zon en veel vind, zonder problemen bereiken we rond 12.30 uur Hirtshals waar we de camper op een mooi plekje op het strand parkeren.
Nelleke moet even afkoelen en is zo moedig om een duik te nemen in het koude water, dit is gelijk een mooie gelegenheid om de buitendouche uit te proberen.
Later in de middag fietsen we nog even Hirtshals in, er liggen daar een paar geocaches die ik wil zoeken. Een ervan ligt bij een oud kerkje in een achteraf straatje, waarin nu een klokken museum is gevestigd.
Het leuke van het geocachen vind ik dat lokale geocachers hun caches vaak verstoppen en beschrijven op bijzondere, leuke of mooie plaatsen waar je anders zomaar aan voorbij gaat .
Buiten een mooie kuststrook met vuurtoren en een imposante bunker linie uit de tweede wereld oorlog heeft Hirtshals niet zoveel te bieden.
Na een borrel en een mooie zonsondergang wordt het bed opgezocht, morgen varen we naar Noorwegen.
23 juni
Buiten is het 6 graden, sneeuw ligt op de flanken van de bergen, We staan nu op bijna 1100 meter hoogte op een parkeerplaats bij het begin van een wandelpad naar de Gaustatoppen nabij Rjukan.
Vanmorgen vertrok de boot om 9.30 uur uit Hirsthals, om klokslag 14.00 uur aan te meren in Langesund.
Na een reis van zo’n 180 km via Gvarv, Seljord en Tuddal zijn we op onze eerste overnachting plaats aangekomen, de parkeerplaats bij de Gaustatoppen.
Een deel van de reis had een hoog bosgehalte, het laatste deel vanaf Sauland richting Rjukan was een mooie rit met steile klimmen en prachtige vergezichten over de hoogvlakten!
24 juni
Gisteravond heb ik nog even gekeken of er hier nog geocaches in de buurt liggen, jawel hoor, op de parkeerplaats hier bij de Gaustatoppen ligt er zelfs een. Maar ook bovenop de Gaustatoppen, twee zelfs.
We besluiten de wandeling naar de top te gaan maken, in gedachten zo’n 2 km, maar in werkelijkheid blijkt het naar de top 4,7 km te zijn, waarbij we van 1100 naar 1863 meter moeten klimmen, best wel een heftige wandeling voor onze ongetrainde lichamen….
Over rotsen en sneeuw gaat het, boven gekomen is een soort café gebouwd waar, naast koffie of frisdrank ook overheerlijke vers gebakken wafels met jam verkocht worden!
Wanneer we weer wat op krachten gekomen zijn gaan we op zoek naar de eerste geocache, dat is wel even zoeken, de gps werkt helaas maar twee dimensionaal, waardoor je op het nulpunt lijkt te staan, echter het nulpunt kan ook zomaar 10 meter hoger of lager liggen! Dan wordt de eerste cache gevonden, de tweede cache ligt op de bergrug naar de officiële top, we zijn erg dichtbij de tweede cache, maar omdat het zoeken tussen de grote rotsblokken op de steile heling toch wel erg spannend wordt is de poging gestaakt.
Nog een drankje in het cafeetje, dan gaan we weer naar beneden, dit gaat toch een stuk makkelijker, na in totaal 9.4 km gelopen te hebben, met zo’n 1500 mtr hoogte verschil zijn we na ruim 6,5 uur wandelen weer terug in de camper.
Wanneer we s’avonds nog even een afzakkertje nemen, worden we plotseling verrast door een schitterende zonsondergang, welke de bergen in een mystiek licht zet.
25 juni
Gaan we verder of maken we nog een wandeling? Er ligt een wandelpad naar Hulderhola, een 15 mtr. brede grot, hoog in de bergwand, leuke bijkomstigheid is, dat daar ook een geocache ligt die al twee jaar lang niet gevonden is. Tenminste tot gisteren….wat blijkt uit een recente log.
Het wandelpad voert ons over een redelijk vlak terrein waarbij wij zo nu en dan een beekje over moeten steken, zo nu en dan is het drassig, waardoor we soms tot de enkels in de prut staan, dit is wel wat anders dan een wandeling in het Robbenoordbos!
Onderweg horen we opeens gepiep, even wachten, het wachten wordt beloont, een nieuwsgierig beestje komt tussen de stenen vandaan, Hermelijn? Wezel?
Wij zijn gewaarschuwd, de rivier oversteken kan wel eens lastig zijn, maar omdat het hier al een poosje erg droog is denken we dat het wel mee zal vallen.
Helaas de brug is weg, een nieuwe brug ligt nog in onderdelen op de kant, maar daar hebben we niet zoveel aan. We lopen nog een stuk verder om een oversteekplaats te vinden, na zo’n 150 mtr vinden we een plek waar we droog aan de overkant kunnen komen.
Na de oversteek lopen we nog een kleine kilometer naar de grot, daar staan we dan, onderaan een wand met de grot zo’n 90 meter boven ons.
We gaan omhoog, het pad is steil, maar het is goed te doen, tot…
De laatste 30 meter zijn erg steil, gelukkig heeft men voorzien dat niet alleen geiten de grot willen bekijken en is het laatste stuk pad voorzien van een touw als hulpmiddel voor het klimmen en dalen.
Boven gekomen genieten we eerst van het fantastische uitzicht over de meren, en gaan dan op zoek naar de schat, hij wordt gevonden. Na nog even van het uitzicht te genieten gaan we terug.
Terug in de camper zien we op de GPS tracking dat we bijna 10 km gelopen en 560 mtr hoogte verschil hebben overwonnen, en dat het inmiddels al weer drie uur geworden is.
We eten wat en dan vertrekken we, via Rjukan rijden we via weg “37” richting Krossen waar we de “362” nemen om bij Arabygdi op een rustige picknick plaats te overnachten.
26 juni
We gaan naar Odda, bij Buer kun je naar de Buerbreen, Folgefonne, een gletsjer welke je kunt beklimmen.
Onderweg zoeken we nog even een cache op de “Torwegen” een “weg” tussen heel erg grote keien, het verhaal gaat dat Tor in een boze bui zijn bijl weggooide die wegstuiterde tussen de keien, al zoekende naar zijn bijl de grote keien aan de kant gooide waardoor de “weg” ontstond. De cache wordt gevonden, we gaan weer verder.
Bij Haukeli stoppen we even, hier is een marktje waar Lappen proberen wat spulletjes te verkopen, we kijken wel, maar kopen niets, koffie zetten we zelf.
We rijden verder over de “E134” hier zie je gebieden die een waar skiparadijs moeten zijn, getuige de vele huisjes welke daar gebouwd zijn.
Als we een tunnel tussen Haukeligrend en Roldal uitkomen worden we verrast door een schitterend landschap waar sneeuw, ijs en water een adembenemend tafereel verzorgen.
In Roldal stoppen we even en bezoeken het staafkerkje welke in de 13e eeuw gebouwd is, al is het kerkje van buiten al mooi, van binnen is het schitterend beschilderd.
Via Skare naar Odda, een klein smal weggetje brengt ons bij Buer, waar we de auto op de parkeerplaats zetten om vandaar verder te lopen naar de voet van de Buerbreen.
Daar bleef het bij, de benen, niet gewend om zoveel te lopen en te klimmen verdienen rust.
In Odda zoeken we de camping op voor een overnachting en we beraden ons op de volgende dag. Ook kunnen we daar ons vuil water lozen en fris water tanken.
27 juni
We besluiten de Buerbreen gletsjer te laten voor wat het is, er zijn er meer in Noorwegen. En we vertrekken naar Ringøy, we hebben gehoord dat er bij Ringøy een leuke camping is, waar je kunt vissen en een kampvuurtje kunt stoken. De camping ligt aan het Eidfjord, een tak van de Hardangerfjord.
Het is rustig op de camping , langs het water staan wat tenten en caravans, wij zoeken een wat hoger plekje met mooi uitzicht over de camping en het Eidsfjord.
Het bootje van de camping is vrij, ik besluit om een maaltje vis te gaan vangen, helaas we moeten wat anders gaan eten, er is geen vis die ik kan verleiden.
Een andere kampeerder welke daar vaker komt vangt wel wat, maar goed, hij heeft een eigen boot met dieptemeter en is bekend met het water.
Vlak voor het eten komt hij vragen of wij vis lusten, hij had teveel. Nou daar zeg je natuurlijk geen nee tegen, even later worden wij getracteerd op een schaal heerlijk gebakken Schelvis.
Na het eten roei ik nog even het fjord op, nog een poging om wat vis te vangen en jawel, succes! 1 hele vis !. Ondertussen is het kampvuur aangestoken, waar we bij gaan zitten en zo hebben we onverwacht een gezellige avond met onze vis vriend en zijn vrouw.
28 juni
Het weer zit wat tegen, vanmorgen is het bewolkt en veel wind, dat wordt niet buiten zitten of vissen. We besluiten tijdens het ontbijt weer verder te gaan. We willen naar het Jostadalsbreen Nasjonaalpark. In Sogndal maken we de keuze om of naar Briksdal te rijden of naar Jostedal, het wordt Jostedal.
Via de tunnel met rotonde en feeërieke verlichting en de Hardangerbrug rijden we naar Borgund, onderweg worden we na een steile klim met haarspeldbochten weer verrast door een wonderschoon landschap.
In Borgund stoppen we even, hier bekijken we het oude staafkerkje wat al in 1180 gebouwd is, verder gaat de reis, naar Vangnes waar we de veerboot naar Hella nemen.
In Sogndal nemen wij de “55” , bij Gaupne slaan we af en rijden via de “604”naar Jostedal. We willen de camper bij het informatie centrum neerzetten, maar helaas, dat mag niet meer. Daarom zoeken bij Gjerde op de camping een plekje.
29 juni
Alweer optijd uit bed, vandaag gaan we een wandeling op de gletsjer maken!
We fietsen van de camping naar het info centrum, daar boeken we een wandeltocht van twee uur over het ijs van de gletsjer, onder begeleiding van een gids.
Op het verzamelpunt voor de wandeltocht krijgen we een pikhaak en ijzers voor onder de schoenen aangereikt, dan lopen we naar de boot die ons naar de voet van de gletsjer brengt, bijna, vanaf de stijger moeten we nog zeker een half uur lopen voordat we bij het ijs zijn. Hier krijgen we nog een gordel, worden met touw aan elkaar vast gebonden en trekken de schoenijzers aan. Dan pas gaan we in twee groepen het ijs op, de wandeling op het gletsjerijs is een geweldige ervaring.
Terug op de camping breken we op en vertrekken weer, we hebben met Jan en Aafke, een oom en tante van ons, die nu ook in Noorwegen met de camper op vakantie zijn, afgesproken om elkaar morgen bij Gotli te ontmoeten. We rijden een kleine 50 km en overnachten op de camping bij Luster.
30 juni,
7,5 km voorbij Luster ligt een cache op een locatie vanwaar je bij mooi weer zicht hebt op de Farnaraaken, een ruim 2000 meter hoge berg, dat willen we wel even zien en de cache vinden natuurlijk.
Later zal blijken dat ik mijn GPS daar verloren ben, een medecacher vindt hem en schrijft dat in zijn log, hij zal de gps terug sturen, maar of dat gebeurt….
Naar Grotli is het nog zo’n 150 km, een mooie route over de wegen “55” en “15” . Wanneer wij bij de parkeerplaats van Grotli aankomen zijn Jan en Aafke er nog niet, zij staan een kleine 15 km verder op een mooie parkeerplaats bij Breidablik, wij besluiten daar ook heen te rijden.
Na een prettige ontmoeting wandelen we met zijn vieren de bergen in waar we een mooie tocht lopen, terug bij de campers drinken we een bak koffie, eten en hebben een gezellige avond met zijn vieren. Op deze plek overnachten wij ook.
1 juli
Vandaag gaan we weer met zijn vieren op stap, met de camper van Jan en Aafke rijden we over de “258”, deze weg, aangelegd in 1894, ligt tussen Grotli en Videseater. Bij Videseater zoeken we bij de mooie waterval nog even naar een cache welke uiteindelijk door Jan gevonden wordt.
Dan rijden we naar Dalsnibba, letterlijk en figuurlijk een toeristisch hoogtepunt. Vanaf Dalsnibba hebben we een schitterend uitzicht over Geiranger en het fjord.
2 juli
Onze wegen scheiden zich. Ieder gaat verder met zijn eigen vakantie, Jan en Aafke gaan op zoek naar een gletsjer en wij vertrekken richting Geiranger.
Na een bezoek aan Geiranger rijden we verder naar Eidsdal. Onderweg vinden we nog een paar caches waarvan een langs de oude weg buiten een tunnel om.
Onderweg stoppen we nog even om van het uitzicht over Eidsdal te genieten en rijden dan verder om te kijken of Fons thuis is.
Fons is thuis en heet ons zeer hartelijk welkom, we mogen de camper op zijn erf plaatsen en worden van een lekkere bak koffie voorzien.
Na alle verhalen over grote Kabeljouwen die er in het fjord gevangen worden wil ik het daar ook wel eens proberen, de hengel wordt uitgepakt en vol goede moed gaat het (kunst) aas het water in. Een uurtje later pak ik een illusie armer, teleurgesteld de hengel maar weer in, niets.
Gelukkig heeft Fons de koffie klaar en zitten wij de rest van de avond gezellig bij elkaar te kletsen, jammer dat we Joke misliepen!
3 juli
Wanneer wij s’morgens op de drijvende steiger staan te vissen komt Fons aanlopen, hij heeft zijn gasten voor een wandeltocht afgezet. Na een paar vruchteloze vispogingen wil hij ons aan Thure en Mary voorstellen, oude vrienden van hem die in Eidsdal twee souvenir winkels hebben.
Thure, inmiddels 92 jaar, is in zijn winkel en schuivelt ons tegemoet, wanneer Fons verteld dat Nelleke een nicht van Joke is worden wij warm welkom geheten. Thure is slecht ter been, maar heeft absoluut nog geen zin om met pensioen te gaan!
Mary is in de andere winkel wanneer wij kennis met haar maken.
De rest van de dag luieren, vissen en kletsen, echt vakantie dus. Het plan wordt gemaakt om de volgende dag naar Andelsnes te gaan en daar de trein naar Dombas te nemen, dit is een byzonder trein traject door een schitterend landschap. Fons wil zijn gasten dan in Dombas op de trein terug zetten en ons daar weer oppikken. Helaas de dienstregeling maakte het ons erg lastig, het gaat niet door.
4 juli
Wij nemen afscheid van Fons en zijn gasten. Wij hebben besloten toch naar Andalsnes te rijden, hierdoor kunnen we ook de Trollstiggen rijden, oorspronkelijk was het een smalle weg waar auto´s elkaar op maar een paar plaatsen konden passeren, de Trollstigen is een weg met elf haarspeldbochten. Na verbeteringen is het een goed berijdbare weg geworden.De weg is geopend op 31 juli 1936 na een bouwtijd van acht jaar. Onderweg komen we op weg “63” langs de Gudbrandsjuvet, een byzondere waterval waar het water met grote kracht tussen de rotsen doorgestuwd wordt.
Verder naar de Trolstiggen, bovenop de top is een uitkijkplatform, Trollstigheim geheten, waarvandaan er een mooi uitzicht is op de weg en de watervallen zoals Stigfossen
Na de Trolstigen parkeren we de camper op de haven van Andelsnes om daar de nacht door te brengen. Ik doe nog een vruchteloze poging een maaltje vis te vangen.
Naast mij staat een jonge Tjech met zijn vriendin, ook te vissen, tot zijn verbazing vangt hij een mooie kabeljauw. Niet wetende wat te doen vraagt hij mij om hulp, even later vangt hij tot zijn schrik nog een mooie kabeljauw, die krijg ik, dus toch vis.
5 juli
We rijden verder naar Alesund, via Dyrkorn. Bij Tresfjord slaan we linksaf en rijden de FV165 op. Een binnendoor weggetje, het eerste stuk is al spannend, in de eerste versnelling een gravelweggetje op. Maar wel leuk, vooral als je moet stoppen voor een groep paarden die de weg verspert.
In Dyrkorn is een Factory outlet van Noorse kleding, we kijken rond maar kopen niets. Later komen we nog enkele outlets tegen.
In Alesund plaatsen we de camper op camping Volsdalen, tot onze verbazing naast een ander Hobby600, die van een Zweed blijkt te zijn.
Verder een rommelige camping die we een volgende keer links zullen laten liggen. We fietsen nog even de stad in, een stad die in de Jugendstil is herbouwd na een grote brand begin 1900. Onderweg valt ons oog op de uithangborden van een Ierse pub……..
Ierse pub in Alesund
Later op de avond, als we bij de camper zitten, lijkt de lucht in brand te staan door een schitterende zonsondergang.
6 juli
Regen, dat hebben we s’morgens nog niet eerder gehad, wel eens een buitje s’avonds.
We hadden al besloten niet op deze camping te blijven dus we gaan met de camper nog even de stad in om een ander deel te bekijken wat we gisteren nog niet gezien hebben. We wandelen wat rond en dan vertrekken we richting Runde, het eiland van de Papagaaiduikers en Zeearenden, die we beiden zullen zien.
Het regent flink als we op de camping Runde aankomen, maar gelukkig klaart het op en na het eten besluiten we de wandeling naar boven te maken, die Papagaaiduikers willen we wel eens zien.
Even naar boven lopen, wat heet, een klim met een helling van ongeveer 35 graden moet de eerste paar honderd meter overwonnen worden. Een echte kuitenbijter!
Wij volgen het pad naar de plek waar wij Papagaaiduikers moeten vinden en inderdaad we zien er veel die zich op de rotsen ophouden, wat een mooie vogels! We worden zelfs verrast door een paar Zeearenden die machtig tussen de rotsen en zee zweven.
7 juli
We gaan weer naar boven. Het plan is de wandelroute via de westkant van het eiland te nemen, helaas er staat een stevige wind en het regent een beetje, maar vol goede moed gaan we op stap. Onderweg vinden we nog een paar caches. Boven op de rots nabij de vuurtoren, vinden we onze laatste cache voor die dag.
Op een plekje in de luwte eten we even wat, opeens worden we verrast door vlagen mist welke plotseling op komen zetten. De mistflarden worden van beneden af opgestuwd en rollen zo over de rand van de hoogvlakte, binnen 10 minuten zitten we in de wolken en zijn totaal gedesoriënteerd.
Wij gaan toch maar verder op het uitgezette pad, bij de volgende splitsing gaat het mis we komen weer uit op het plateau boven de vuurtoren. We besluiten hetzelfde pad terug te lopen als op de heenweg gelopen hebben, na een flink uurtje doorstappen zien we opeens de camping beneden ons liggen, in het zonnetje.
Rond een uur of vijf trekt de lucht open en wordt het schitterend weer, een mooie gelegenheid om bij helder weer de volgels te spotten, maar helaas, twee van die klimmen op een dag, dat trekken we niet.
Na het eten ga ik nog even vissen, we pakken de fietsen en gaan naar de haven van Runde, een mooie kabeljouw van 55cm is de klos en zal ons als maaltijd gaan dienen.
8 juli
Vanmiddag gaan we weer wandelen, we hopen dat het weer net als gisteren, later op de dag beter zal worden. Om twee uur vertrekken we, de bedoeling is nu langs de zuidkust te wandelen, de berg op en langs de meertjes weer terug, om dan nog even langs de kust bij de Papagaaiduikers, Jan van Genten en Zeearenden te gaan kijken.
Onderweg langs de wandeling liggen er gelukkig nog een aantal caches welke we op kunnen zoeken. Jammer, het weer zit weer tegen, lichte mist, wind en een spatje regen, maar wat een mooie natuur, als we hier nog eens terug komen gaan we deze wandeling zeker nog een keer doen, als het mooi weer is.
9 juli,
Mooi weer….maar we gaan verder. Flåm is het doel, vanuit Flåm kun je met de trein naar Haugestol reizen, de bike met de trein mee en dan met de bike terug, vanaf de hoogvlakte, zo’n 50 km bergafwaards. Dat lijkt ons wel wat.
Onderweg stoppen we bij de Supphellabreen om deze gletsjer te gaan bekijken, via een weggetje door het dal bereiken we de voet van de gletsjer. We zijn de enigen op de parkeerplaats en besluiten hier te overnachten.
Bezoek, we zitten te eten wanneer een stel Noren ons komt vertellen dat de gletsjer erg instabiel is door de warmte van de afgelopen periode.
Overnachten kan riskant zijn omdat het afbrekende ijs het water in de rivier zeer snel kan laten stijgen. Tijdens het eten zien wij dat er een paar grote stukken ijs van de gletsjer naar beneden komen, hierdoor stijgt het niveau in de rivier even later snel met zo’n 15 cm door het vele ijs wat er in terecht komt. Voor de zekerheid zoeken we na het eten toch maar een hoger plekje om te overnachten.
10 juli
We vertrekken na een rustige nacht, we besluiten de 23 km lange Lærdal tunnel te laten voor wat het is en rijden via de Bjørgavegen de Aurlandsfjellet, wederom een erg mooie route.
In Flåm zit het tegen, de trein is voor de komende dagen volgeboekt, niet vreemd als je ziet wat voor Cruise schepen dit kleine plaatsje aandoen. We zoeken een plekje op de camping om te overnachten en gaan eens kijken wat we verder gaan doen.
Dan lees ik een berichtje op facebook, Jan en Aafke staan in Ringøy op de camping waar wij ook weer langs willen op de weg naar Bergen. Zij blijven daar nog even als wij die kant op komen, Wij spreken af dat wij de volgende dag daar heen rijden.
11 juli
Warm vandaag, we gaan eerst nog even de waterval bij Flåm bezoeken en fietsen nog even door het dorpje, dan vertrekken we naar Ringøy. Via de “601” en weg 13 rijden we door de tunnel de Hardangerbrug op om even later weer in een tunnel te verdwijnen voordat we in Ringøy aankomen.
12 juni
Na een relaxte ochtend gaan Jan en ik nog even vissen in het bootje van de camping, het zit mee, we vangen een mooi maaltje vis.
Aafke en Nelleke gaan bij laag water nog wat mosselen zoeken, zodat we s’avonds van een heerlijk zeebanket genieten.
13 juli
Jan en Aafke gaan verder, over de Hardangervidda richting het zuidoosten.
Later op de ochtend besluiten wij ook verder te gaan, na een bezoek aan de watervallen van Kinsarvik middels een inspannede wandeling, nemen we de boot naar Utna waar we overnachten.
14 juli,
We rijden van Utna naar Jordal, naar Tørvikbrygd, via de “550”, een mooie route waar veel fruit geteeld wordt, voornamelijk Morellen, richting Bergen.
Bij Nordheimsund stoppen we even en lopen net als heel veel toeristen nog even onder de Steindalfossen door, een van de vele toeristische atracties in Noorwegen.
Het gaat regenen, tja hoe kan het ook anders, we naderen Bergen. De inwoners van Bergen zeggen zelf dat het daar 366 dagen per jaar regent, dus uitzonderlijk is het niet.
Zo vraagt een toerist aan een jongetje in Bergen, “Regent het allang?” Waarop het jongetje antwoord “Dat weet ik niet, ik ben pas 10”
Maar wonderlijk genoeg schijnt de zon als we in Bergen zelf aankomen. We weten met moeite een plekje voor de camper te vinden en gaan nog even de stad in.
Daar maken we de vergissing door een biertje op een terras te nemen, voor die 20 euro moeten we er wel erg van genieten, dat doen we ook, in het zonnetje met uitzicht op de oude houten gevels van Bryggen.
Het oude Bryggen verrast ons op een aangename manier. Wat is het leuk om door de steegjes van de oude houten huizen te lopen, welke van vermoeidheid tegen elkaar aan lijken te leunen.
Voor de nacht zoeken we de camperplek bij de Bergense hallen op, volgens de gegevens zou deze slechts een kilometer van het centrum verwijderd zijn, in werkelijkheid is het ruim 5 km! Ondanks dat de camperplek overvol is, weten we gelukkig toch nog een plekje te vinden voor de overnachting.
15 juli
We krijgen een tip, koop een dagkaart voor de metro en bus op de halte zo’n 75 mtr van de camperplaats, en rij zo in 10 minuten naar het centrum. Zo gezegt zo gedaan, een prima idee!
Na de vismarkt bezocht te hebben, daar Eland, Walvis en Geiten worst geproefd te hebben kopen we een Eland worst en lopen we naar de Floibanen.
Deze oude kabelbaan brengt ons in een paar minuten boven op de berg waar we een mooi, maar regenachtig uitzicht over de stad Bergen hebben. We lopen daar wat rond, drinken een bak koffie en gaan weer met de kabelbaan naar beneden.
Beneden maken we nog een kleine stads wandeling en besluiten dan dat we ons met de bus rond laten rijden, we hebben tenslotte een dagkaart. Een prettige manier van site seeing !
De laatste bus die we nemen brengt ons naar Slettenbakken, een naam waar wij toch een iets andere associatie mee hebben als de Noren.
16 juli
Onze laatste dag in Noorwegen. De tassen voor de boot zijn gepakt, dan krijgen we een mailtje van Fjordline, sorry het vertrek van de boot is een uur uitgesteld, dit lijkt ons de gelegenheid te geven het Akwarium nog even te bezoeken.
We vertrekken van de camperplaats om een half uurtje later een parkeer plek voor de camper te zoeken, dat lukt. Wij zijn echter niet de enigen met het idee om het Akwarium een bezoek te brengen, een lange, lange rij staat al voor de kassa te wachten. Daar hebben we dus geen zin in, eerst maar een bak koffie en dan nog even de stad in. We wandelen langs de haven en vinden ook nog een paar geocaches.
We zijn ruim op tijd wanneer we ons in-checken voor de boot, nadat we de camper in de boot geparkeerd hebben brengen we de bagage naar de hut en zoeken een plekje op het dek.
We varen, dag Bergen, vanaf het dek hebben we een mooi uitzicht op de stad en zijn omgeving, we varen tussen veel eilanden door en genieten van de mooie uitzichten, het weer klaart op.
Rond een uur of negen doen we Stavanger aan, een tussenstop waar wat trailers van het schip gelost worden en waar vrachtwagens en vakantie gangers ingescheept worden.
We varen weer, we zoeken de hut op, nemen nog een borrel en gaan slapen.
Dag Noorwegen we hebben hier een mooie tijd gehad, we komen vast en zeker nog eens terug!
17 juli
Kwart voor zeven, of we zo vriendelijk willen zijn om op te staan en de hut te verlaten, schettert een stem door de omroep installatie. We pakken de spullen bij elkaar en zoeken de camper op. Om kwart over acht rijden we de kade van Hirtshals weer op, om een kleine twee uur later op een mooie picknick plaats een tussen stop te maken.
We hebben besloten door te rijden, tot Hamburg lukt dat aardig, daar is de gang eruit. Na Hamburg gaat het gelukkig weer wat vlotter.
Bij Weener zoeken we de camperplek aan de oude haven op en parkeren daar de auto. In het stadje lopen we even rond en eten en drinken wat.
Nog 1 nachtje, dan is de vakantie weer voorbij, jammer.
Deze vakantie hebben wij in totaal 3837 km gereden, waarvan zo’n 2000 in Zuid Noorwegen, hierbij ruim 373 ltr diesel verstookt. Het gemiddelde verbruik was 1:10.3
Noorwegen 2014 